Pustaki wentylacyjne – zastosowanie i rodzaje

Pustaki wentylacyjne stanowią materiał, służący do tworzenia kanałów wentylacyjnych. Dzięki odpowiedniemu układaniu zapewnią naturalną wentylację każdego pomieszczenia w budynku. Zanieczyszczone i zużyte powietrze jest wymieniane na czyste, które pochodzi z zewnątrz. Gdzie stosuje się pustaki wentylacyjne?

W trakcie budowy budynku warto jest mieć na uwadze odpowiednią jego wentylację. Usunięcie zanieczyszczonego powietrza, jak i wprowadzanie świeżego można osiągnąć dzięki kilku różnym metodom. Jedną z częściej wybieranych jest stworzenie systemu grawitacyjnego, który służy do wentylacji z wykorzystaniem pustaków wentylacyjnych. Proces wentylacyjny odbywa się całkowicie naturalnie i opiera się głównie na naturalnym ruchu powietrza. Sam ruch powstaje dzięki różnicy w gęstości pomiędzy powietrzem ciepłym w pomieszczeniach, a gęstością zimnego powietrza, pochodzącego z zewnątrz. Chłodne powietrze dostaje się do wewnątrz pomieszczeń przez nieszczelności, po czym miesza się z ciepłym. Po upływie pewnego czasu taka mieszanina wydostanie się na zewnątrz dzięki kanałom wentylacyjnym, które należy zaprojektować w łazience, toalecie, czy też w kuchni. Należy dbać o ich stałą drożność, regularnie je czyszcząc, szczególnie tam gdzie działają piecyki gazowe i węglowe.

Pustaki wentylacyjne dzielą się na kilka różnych rodzajów:

• pustaki keramzytobetonowe – jest to rodzaj pustaków, który może posiadać 1, 2, albo 3 kanały, które ułożone są w jednym rzędzie. Każdy z kanałów posiada różne wymiary, a szerokość pustaka waha się w granicach 20 – 25 centymetrów. Wysokość to : 20 – 33 centymetrów. Najbardziej istotne plusy to dobre izolowanie akustyczne, a także duża odporność na ogień. Poza tym są wytrzymałe i trwałe,
• pustaki silikatowe – wytwarzane są wyłącznie z naturalnych składników, takich jak piasek, wapno i woda. Ich sporą zaletą jest odporność na czynniki zewnętrzne i wytrzymałość. Wyposażone są tylko w jeden kanał o średnicy 15 centymetrów,
• pustaki ceramiczne – mają zwykle pojedyncze kanały (średnica 15 cm). Izolują ciepło, są wytrzymałe i niezwykle trwałe. Jedyna wada to konieczność obudowania ich cegłami, albo pełnymi bloczkami.